شماره جدید نشریه نشریه فرهنگی-اجتماعی دانشجویی آلان منتشر شد.
دانلود نشریه آلان
آلان نام یک نشریه دانشجویی در دانشگاه علوم پزشکی لرستان به مدیرمسئولی و سردبیری زهرا نقی بیرانوند است.
در شماره هفتم آلان می‌خوانید:
- انقلاب و به تعطیلات رفتن اعتدال و عقلانیت
- جمعه‌ی سیاه؛ تصویری خاکستری از انقلاب ۵۷
- انقطاع نسلی، سلاحی برای مهار زدن جنبش‌های دانشجویی
گفتگو با محمد کریمی - نگاه تهدیدمحور چگونه فروپاشی پارادایم‌های حاکم بر عصر ارتباطات را رقم می‌زند؟
- شکست انقلابیون، پیروزی سلطنت‌طلبان
- چند آلبوم عکس دیدنی
دست‌اندرکاران شماره هفتم آلان
صاحب‌امتیاز، مدیرمسئول و سردبیر: زهرا نقی بیرانوند
گرافیست: نوید کاظمی
ویراستار: زهرا ایثاری و زهرا نقی بیرانوند
نویسندگان: محمد نقی بیرانوند، حسین صفایی، علی احمدزاده، پرهام نکوطلبان، نیما بهاروندی، سبا افقه، بهادر بهادری، آناهیتا سمریان، مهدی وطن‌خواه، محمدرضا عزیزخوانی، الیاس پاکدل، رها مهرآرا و فاطمه محرمیان معلم
سخن سردبیر در شماره هفتم نشریه آلان
بعد از ده ماه عدم فعالیت و توقف طولانی آلان، در ماه آبان شماره هفتم را منتشر می‌کنیم.
موضوع اصلی و تمرکز اصلی اعضای آلان برای شماره جدید بحث حول محور انقلاب بوده‌است.
چنانچه در طول چهل و سه سال اخیر همچنان برای پاسخ دادن به سوال‌های اساسی‌ای چون “اصلا چرا انقلاب شکل گرفت؟” و “چه در بهمن ۵۷ اتفاق افتاد؟” کسی پاسخ قاطعی ندارد؛
طبیعتا برای تحریریه‌ی ما هم سوالی بزرگ بود که چگونه و چطور و درباره‌ی چه چیزهایی اصلا می‌توان نوشت.
برداشت‌هایی که از مفهوم انقلاب برآمده خود گواه آن است که روحیه و اخلاقیات جمعی یک ملت اغلب فراتر از توانایی تصمیم‌گیری صحیح و عقلانی عمل کرده و بنا به ذات راحت‌طلبی و آسایش‌دوستی انسان و از همه مهم‌تر غرور و تکبر و قدرت‌طلبی حاکم بر بدنه روحی جامعه، مصالح و الزامات جای خود را به احساس موفقیت‌ها و پیروزی‌های آنی و مقطعی می‌دهند!
برای ملتی که هر روزه حداقل یک بار کلمه انقلاب را به گوش می‌شنود ذاتی نهادینه می‌شود
که بیشتر بدنبال تصمیم‌گیری در سریع‌ترین زمان ممکن و زودتر به هدف خود رسیدن است تا حرکت در جهت نفع و رستگاری جمعی!
هنوز اندیشمندان بزرگی از سراسر جهان روی مفهوم انقلاب و درستی یا غلط بودن آن بحث و مجادله می‌کنند
و حقیقتا از آنجا که هیچ پاسخی قابل تعمیم به طیف وسیع فرهنگ‌ها و نگرش‌ها نیست نباید بدنبال نتیجه‌گیری‌ای نهایی از این بحث‌ها بود.
خلاها، مشکلات، چالش‌ها، فرصت‌ها، روندهای پیش گرفته و طی شده، نتایج لمس شده و آینده‌ی مبهم موجود همه چیزهایی‌ست که قابل احساس و فهم و تایید شدن از سوی طیف غالب جامعه است
و از آنجا که هنوز کسی نتوانسته به پرسش‌های اصیل جواب بدهد راهکار صحیحی هم نمی‌توان برای برونگشت از این جریانات داشت.
بهرحال با اینکه در نگاه اول و جسته گریخته، گاها بی‌ارتباط بودن متون با هم را می‌توان استنتاج کرد؛
اما حلقه ارتباطی اغلب مفاهیم بحث و تعریف شده‌ی پیش رو، برداشت‌های متفاوت از مفهوم انقلاب بوده و در اکثر موارد توانایی تعمیم به اوضاع امروز را دارند.
شاید بهتر باشد که اینگونه گوشه‌ای بنشینیم و از منظرهای دیگر به مفهومی نرمالایز شده در روان جمعی‌مان فکر کنیم.
از همه‌ی عزیزانی که تا به اینجای کار همراه ما بوده‌اند کمال تشکر و قدردانی را دارم.
امیدوارم این آخرین حضور رسمی من بعنوان سردبیر نشریه باشد و با ورود افراد جدید مسیری جدید برای آلان رقم بخورد.
کمافی‌السابق منتظر شنیدن نظرات شما خواهم بود.
خوش آمدید به دنیای ما
و به نام باقی‌اش آغاز می‌کنیم این قصه را 🙂
پایان پیام/
