زهرا سمنگان، پایگاه خبری سرخط: امروزه، مدیریت منابع آب به یکی از چالشهای جدی در کشاورزی تبدیل شده است. به ویژه در مناطق خشک و نیمهخشک، ضرورت ایجاد و بهکارگیری روشهای نوین کشاورزی برای کاهش مصرف آب به منظور حفظ این منبع حیاتی و افزایش بهرهوری محصولی الزامی است. در ادامه به بررسی برخی از این روشها میپردازیم.
۱. آبیاری قطرهای
آبیاری قطرهای یکی از مؤثرترین روشهای آبیاری مدرن است که به بررسی دقیق نیازهای آبی هر گیاه و تأمین آب مورد نیاز آن به صورت مستقیم و قطرهای پرداخته میشود. این روش میتواند مصرف آب را تا 50 درصد کاهش دهد و در عین حال به افزایش کیفیت و کمیت محصولات کمک کند.
۲. سیستمهای آبیاری هوشمند
این سیستمها با استفاده از سنسورهای رطوبت خاک و دادههای اقلیمی، میزان آبیاری را به طور خودکار تنظیم میکنند. این نوآوری به کشاورزان این امکان را میدهد که مصرف آب را بهینهتر کنند و از هدررفت آب جلوگیری نمایند.
۳. کشت گیاهان مقاوم به خشکی
انتخاب و کشت گونههای گیاهی که توانایی بیشتری در تحمل کمآبی دارند، میتواند به کاهش مصرف آب در کشاورزی کمک کند. این گیاهان معمولاً به تنشهای آبی مقاومتر بوده و نیاز آبی کمتری دارند.
۴. استفاده از تکنیکهای کشت نشایی
کشت نشایی، با فراهم آوردن شرایط بهینه برای رشد نهالها در مراحل آغازین، میتواند به کاهش نیاز آبی کمک کند. در این روش، گیاهان پس از رشد نسبی در شرایط کمآبی، به زمین اصلی منتقل میشوند.
۵. بهکارگیری پوششهای زراعی
پوششهای زراعی میتوانند به حفظ رطوبت خاک و کاهش تبخیر کمک کنند. استفاده از mulch (پوشش ملچ) نیز به عنوان یک تکنیک مؤثر در کشاورزی برای کنترل علفهای هرز و افزایش نگهداری آب در خاک به کار میرود.
۶. مدیریت بهینه خاک
آزمایش و تحلیل خاک در جهت شناسایی نیازهای آن و بهبود ساختار خاک از طریق اضافه کردن مواد آلی میتواند به کاهش مصرف آب در کشاورزی کمک کند. خاکهای سالم و غنی میتوانند بهتر رطوبت را حفظ کنند و در نتیجه نیاز به آبیاری کمتری دارند.
توسعه و بهکارگیری روشهای نوین کشاورزی که در راستای کاهش مصرف آب طراحی شدهاند، نه تنها به پایداری منابع آبی کمک میکند، بلکه میتواند به افزایش بهرهوری و کیفیت محصولات کشاورزی نیز منجر شود. این استراتژیها به ویژه در شرایط تغییرات اقلیمی و افزایش جمعیت، میتوانند به عنوان راهکارهای مؤثری در کشاورزی پایدار به شمار آیند. بهرهبرداری هوشمند از منابع آب، یک ضرورت انکارناپذیر برای آینده کشاورزی در ایران و جهان است.
نویسنده: زهرا سمنگان، پایگاه خبری سرخط
پایان پیام/