یاسر نظری چگنی، پایگاه خبری اندیشه زاگرس:
یکی از معضلات شهرستان چگنی که رسیدگی به آن مطالبه قاطبه مردم می باشد عدم به کارگیری نیروهای بومی و محلی این شهرستان در تعداد صنایع و مجتمع های چگنی است؛استخدام و به کارگیری نیروهای غیر بومی در کارخانه شرکت فولاد و مجتمع کشت و صنعت در این چند سال اخیر حواشی بسیاری به دنبال داشته که در این میان حق با مردم شهرستان چگنی است.
وجود صدها جوان بیکار و تحصیلکرده در شهرستان چگنی این را بر نمی تابد که این صنایع از اصل مسئولیت پذیری اجتماعی خود سر باز زنند و برخلاف دیگر استان ها که اولویت با بومی ها می باشد بر تبل بومی ستیزی بکوبند و اهالی چگنی را از حق و حقوق اولیه خود که همان استخدام می باشد محروم نمایند.
وقتی قرار است که مردم چگنی بیشترین آسیب ها را از وجود این صنایع در منطقه پیرامون زندگی خود ببینند پس چرا نباید از مزایای حداقلی آنها نیز بهره مند و منتفع شوند؛تصرف صدها هکتار از بهترین زمین های شهرستان چگنی توسط مجتمع کشت و صنعت و محروم شدن اهالی ساکن اطراف این مجمتع از حق چراگاه برای دام های خود و دیگر آسیب ها آیا این حق را به آنها نمی دهد که اولویت استخدام با آنها باشد.
آیا مگر غیر از این است که برای توسعه در مناطق باید به تربیت و استخدام نیروهای بومی اقدام نمود؛عدم به کارگیری نیروهای بومی در چگنی در حالی اتفاق افتاده است که جوانان تحصیلکرده این دیار خود محتاج کار هستند و برای لقمه نانی آواره غربت شده اند.
اگر در این سالها بومی گرایی در اندک صنایع چگنی رخ می داد و به معنای واقعی کلمه اولویت استخدام با بومی ها بود امروز شاهد این حجم از بیکاری در این شهرستان نبودیم؛
تردیدی نیست که ادامه این روند شوم در شهرستان چگنی باعث مهاجرت بیشتر جوانان و خانواده های آنان به دیگر شهرهای کشور خواهد شد و اساسی ترین زیرساخت و تکیه گاه توسعه و پیشرفت در چگنی که همین جوانان هستند برای همیشه نابود خواهند شد.
آیا مگر غیر از این است که مهم ترین رکن و پایه هر جامعه ای جوانان و نیروی انسانی تحصیلکرده و آگاه آن هستند؛ این عامل محرک در شهرستان چگنی در حال ضعیف شدن می باشد؛مهاجرت؛خودکشی و دیگر آسیب های اجتماعی در چگنی ناشی از همین نگاه منفعلانه به جوانان است که برخلاف دیگر نقاط بستر درمان این عارضه های اجتماعی در چگنی وجود دارد اما بخاطر عدم مسئولیت پذیری و پاسخگویی به افکار عمومی از این بستر استفاده نشده است.
جوانان و خانواده هایی که طی این سالها از چگنی مهاجرت کرده اند بیشتر تحت تأثیر مشکلات و انگیزه های اقتصادی بوده؛همانطور که همگان می دانند مهاجرت و ترک دیار و خانه یک راه حل برای فرار از محدودیت های شغلی و کاری می باشد که تحت عناوین متعددی به جامعه تحمیل می شود.
شهرستان چگنی یکی از محدود نقاطی است که بیکاری به آن تحمیل شده است؛اجبار پذیرفته شده نیست و باید برطرف گردد.
